Reizen & reisinformatie Falklandeilanden

Een reis van een week naar de Falklandeilanden bestaat in veel gevallen uit een bezoek aan twee of drie eilanden naar keuze en een of twee nachten in de hoofdstad Stanley. Heeft u langer de tijd dan zijn er meer mogelijkheden, zie hiervoor het eilandhoppen.

Er zijn diverse scheepsreizen die Antarctica, South Georgia en de Falklandeilanden combineren. Enkele daarvan beginnen en/of eindigen in Stanley. Dit geeft u de mogelijkheid om op individuele basis nog een weekje langer op de eilanden te blijven. Tijdens de scheepsreis zelf wordt er vaak maar één of twee plaatsen op de Falklandeilanden bezocht.

De Falklandeilanden behoren tot Groot Brittannië. Stanley is de hoofdstad en fungeert tevens als administratief centrum voor de Zuid-Atlantische eilanden Ascension, St. Helena, Trinstan da Cunha en South Georgia.
Om de eilanden te mogen bezoeken, heeft u een geldig paspoort nodig.
Het Britse Pond (GBP is circa € 1,17, koers feb 2024) is het wettelijk betaalmiddel. Op de Falklandeilanden zelf wordt de Falkland Pond uitgegeven. Een mooi verzamelobject dat buiten de Falklandeilanden niet als betaalmiddel erkend wordt, zelfs niet in Engeland.
LATAM vliegt eens per week (zaterdag) vanuit Punta Arenas naar het (militaire) vliegveld Mount Pleasant op de Falklandeilanden en terug.
FIGAS onderhoudt de dagelijkse vluchten vanaf het burgervliegveld naar en tussen de diverse eilanden.
Er is geen ferryverbinding tussen de Falklandeilanden en het Zuid-Amerikaanse continent. Wel varen er (expeditie)cruiseschepen vanuit Ushuaia naar de Falklandeilanden, South Georgia en Antarctica. De laatste jaren beginnen of eindigen er ook expeditiecruises in Stanley.

De Falklandeilanden hebben een veel gematigder klimaat dan de ligging van de eilandengroep doet vermoeden. In de winter komen de temperaturen nauwelijks beneden het vriespunt en 's zomers kan het aangenaam warm zijn met temperaturen rond de 20°C.
Omdat de archipel op het zuidelijk halfrond ligt, valt de zomer in december en januari.

De Falklandeilanden kennen verschillende landschapstypen. De westelijke eilanden hebben veelal aan de noordzijde steile kliffen. De oostelijke eilanden zijn daarentegen vlakker. Hier zijn tevens beschutte baaien met zandstranden.
Er zijn driebergruggen. Eén loopt op het noordelijk deel van Oost-Falkland (de Wickham Heights) en twee lopen er over West-Falkland (De Byron Heights en de Hornby Mountains). De hoogste top (Mount Usborne met 705 m) maakt deel uit van de Wickham Heights.

Toen de Falklandeilanden ontdekt werden, waren zij bijna volledig begroeid met hoge, taaie grassoorten zoals het Tussockgras (Boendergras) en Zwaardgras. Door de invoering van schapen is op veel plaatsen deze begroeiing bijna volledig verdwenen. Alleen op eilanden waar nu geen schapen meer zijn en dankzij herbeplanting zoals Sea Lion is dit manshoge gras in volle glorie aanwezig. Met de komst van de Engelsen werd ook de Gaspeldoorn geïntroduceerd, die nu in het vroege voorjaar voor grote gele velden zorgt.
Verder zijn er veel overeenkomsten met de begroeiing in Patagonië, zoals verschillende soorten van het stekelnootje, Andeskruid en Chileens Venushaar. Verder komen er enkele orchideeën voor zoals het Venusschoentje.

Door de geïsoleerde ligging, het milde klimaat en de voedselrijke wateren rondom, heeft zich op de Falklandeilanden een zeer rijke en gevarieerde fauna kunnen ontwikkelen.
Magelhaen-, Ezels-, Rots-, Macaroni- en Koningspinguïns, Wenkbrauwalbatrossen, Falklandcaracara's, Roodrugbuizerds, Kalkoengieren zijn slechts enkele van de meer dan zeventig broedvogels die hier voorkomen. Verder zijn op en rond de meeste eilanden Zuidelijke Zeeolifanten, pelsrobben, dolfijnen en walvissen te vinden.
De talloze rivieren zijn rijk aan vissen zoals zalm en zeeforel. Voor sportvissers (vooral vliegvissers) zijn de Falklandeilanden een waar eldorado.

Er bestaan geen aanwijzingen dat er voor de ontdekking door Europeanen bewoners uit Patagonië ooit de Falklandeilanden bezocht hebben.
Er gaan verhalen dat Kapitein John Davis in 1592 aan boord van het schip Desire de eilanden gezien zou hebben.
Het eerste gedocumenteerde bezoek dateert uit 1594 en werd afgelegd door Richard Hawkins.
De eerste echte landing vond plaats in 1764 bij Port Louis op Oost-Falkland door een kleine Franse expeditie, geleid door Louis de Bougainville. Kort daarop landde ook de eerste Britse expeditie onder leiding van John Strong. De eerste Britse nederzetting werd in 1765 gesticht bij Port Egmont op Saunders, waarvan de ruïnes nu nog te zien zijn.
Men leefde in die eerste tijd van de veehouderij (hoofdzakelijk schapen die meegenomen werden vanuit Engeland). Tussen 1774 en 1850 vormde tevens de walvisvaart een belangrijke bron van inkomsten.
Van 1780 tot 1820 was de eilandengroep in Spaanse handen, overgenomen van de Fransen. Alleen de Spaanse naam voor de Falklandeilanden, Malvinas, herinnert nog aan de Franse schippers van St. Malo.
Permanente Britse bewoning vond voor het eerst plaats in 1833 bij Port Louis op Oost-Falkland. Men leefde voornamelijk van de export naar Engeland van bont van pelsrobben en zeeleeuwen en olie van pinguïns. Als gevolg hiervan waren deze dieren in de tweede helft van de 19e eeuw vrijwel geheel uitgeroeid.
Toen in 1844 Stanley werd gesticht, verhuisden op gezag van de Engelse overheid de gouvernementszetel en alle overheidsinstellingen naar de nieuwe hoofdstad Stanley aan de meer beschutte haven van Port Jackson, nu Stanley Harbour genoemd.
Door de "Battle of the Falklands" (08-12-1914) kon een Duitse bezetting van de Falklandeilanden tijdens de Eerste Wereldoorlog voorkomen worden.
Sinds de tweede wereldoorlog maakt Argentinië aanspraak op de Falklandeilanden en vanaf 1965 zijn, binnen de Verenigde Naties, Groot-Brittannië en Argentinië hierover met elkaar in gesprek. In 1982 was het Argentijnse geduld op en vielen zij de Falklandeilanden binnen. Na een bezetting van zes weken heroverden de Engelsen de eilanden.

De nederzettingen Darwin en Goose Green liggen op twee uur rijden van Stanley. In de directe omgeving is nog veel terug te vinden uit de tijd dat er Argentijnen op de Falklandeilanden leefden.
Darwin is in 1859 gesticht.
Port San Carlos dat eveneens op twee uur rijden van Stanley, maar noordelijker ligt in een imponerend landschap en vormt daarmee een geweldige uitvalsbasis voor wandelingen en om te gaan vissen.
Crooked inlet. Aan het einde van de kreek staan een aantal huisjes in traditionele stijl, verblijf is op basis van self-catering. Vanuit hier kunnen u gaan vissen (forel), paardrijden of indien het landbouwwerk het toelaat een rit per Land Rover maken.
Voor wie een eens kijkje wil nemen in een gemeenschap waar men nog echt van de schapenteelt leeft, moet zeker naar Port Howard gaan. Circa 40.000 schapen en 1000 koeien worden door de 30 inwoners van Port Howard gehouden. Er is een klein museum ter nagedachtenis van Falklandoorlog. Er zijn goede wandelmogelijkheden en visgelegenheden (zeeforel). Er is een lodge, pension en cottage op basis van self-catering.
Voordat u de Falklandeilanden verlaat, verblijft u zeker een nacht in de hoofdstad Stanley. In Stanley heeft u keuze uit enkele hotels en een groeiend aantal pensions. Vanuit Stanley zijn diverse (dag)excursies te maken naar bijzonder plaatsen. Volunteer Point is een van de populairste excursies. Op Volunteer Point leven nl. ca. 1200 paar Koningspinguïns.